Το «Οζ: Μέγας και Παντοδύναμος» είναι ένα πρίκουελ της ταινίας Ο Μάγος του Οζ και όχι ένα ριμέικ. Είναι η ιστορία της απαρχής του μάγου και της κακιάς μάγισσας που ήταν υπεύθυνη για όλα τα δεινά που πέρασε η Dorothy της Judy Garland. Βέβαια, το από που προήλθαν οι χαρακτήρες της βραβευμένης με 2 Όσκαρ ταινίας του 1939, ίσως να μην το αναρωτηθήκατε ποτέ, το Χόλιγουντ όμως βάλθηκε να σας δώσει την απάντηση και καλό θα ήταν να δώσετε στην απάντηση μια ευκαιρία γιατί το «Οζ: Μέγας και Παντοδύναμος» είναι μια πολύ γλυκιά κι ευχάριστη ταινία που αξίζει να δείτε στο σινεμά.
Διαθέτοντας το κατάλληλο μείγμα οικογενειακής διασκέδασης και σκοτεινής περιπέτειας φαντασίας και σκηνοθετημένο με πολύ ενεργεία από τον Sam Raimi, το έργο, ευτυχώς, δεν είναι ένας ακόμα θλιβερός κλώνος των ταινιών του Tim Burton. Υπάρχουν βέβαια φορές κατά τη διάρκεια του που μας έρχονται στο μυαλό εικόνες από το CGI έκτρωμα του Burton, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ακόμα και έτσι, όμως, κι ενώ οι οπτικές ενδείξεις είναι παρόμοιες, ο Raimi καταφέρνει να ξεπεράσει την «Άλικη» του Burton κατά πολύ. Και αυτό γιατί καταφέρνει και υφαίνει τα στοιχεία του πραγματικού και του φανταστικού κόσμου με αφοπλιστική ταχυδακτυλουργία. Εδώ τα οπτικά εφέ φτιάχνουν ένα αληθινό, πραγματικό περιβάλλον και δημιουργούν μια οπτική πανδαισία γεμάτη χρώμα, χιούμορ και ζωντάνια μέσα στην όποια ο Raimi αφήνει την ιστορία του να εξελιχτεί δίνοντας μας μια περιπέτεια φαντασίας που είναι κομψή, ενεργητική, συγκινητική και μερικές φορές απειλητικά τρομακτική.
Όσο πειστικός κι αν είναι αυτός ο κόσμος, βέβαια, θα βρεθούν πολλοί που θα πουν ότι η πλοκή της ταινίας είναι τόσο απογοητευτική και προβλέψιμη. Και ως ένα βαθμό, μπορώ να το καταλάβω. Δε μπορώ όμως επουδενί να δεχτώ ότι αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα για την ταινία. Από τη μια το έργο ξεχειλίζει με δεξιοτεχνία και αφοσίωση, οι εκπλήξεις είναι άφθονες και ο ρυθμός της, παρόλο που η ταινία είναι μεγάλη σε διάρκεια, είναι αξιοπρεπέστατος διαθέτοντας μια πολύ σταθερή αίσθηση της κίνησης και το κυριότερο δεν σε κουράζει ούτε στιγμή. Και από την άλλη, οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν είναι τόσο καλοί που καταφέρνουν να κρύψουν τις οποίες αδυναμίες διαθέτει το έργο σεναριακά.
Για να μην μακρηγορώ, θα κλείσω λέγοντας ότι ο Raimi κατάφερε, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ταξίδι γεμάτο δέος και κέφι, να κάνει την επιστροφή στον κόσμο του Oz να αξίζει να φορέσετε τα 3D γυαλιά σας και να την επισκεφτείτε.
Διαθέτοντας το κατάλληλο μείγμα οικογενειακής διασκέδασης και σκοτεινής περιπέτειας φαντασίας και σκηνοθετημένο με πολύ ενεργεία από τον Sam Raimi, το έργο, ευτυχώς, δεν είναι ένας ακόμα θλιβερός κλώνος των ταινιών του Tim Burton. Υπάρχουν βέβαια φορές κατά τη διάρκεια του που μας έρχονται στο μυαλό εικόνες από το CGI έκτρωμα του Burton, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ακόμα και έτσι, όμως, κι ενώ οι οπτικές ενδείξεις είναι παρόμοιες, ο Raimi καταφέρνει να ξεπεράσει την «Άλικη» του Burton κατά πολύ. Και αυτό γιατί καταφέρνει και υφαίνει τα στοιχεία του πραγματικού και του φανταστικού κόσμου με αφοπλιστική ταχυδακτυλουργία. Εδώ τα οπτικά εφέ φτιάχνουν ένα αληθινό, πραγματικό περιβάλλον και δημιουργούν μια οπτική πανδαισία γεμάτη χρώμα, χιούμορ και ζωντάνια μέσα στην όποια ο Raimi αφήνει την ιστορία του να εξελιχτεί δίνοντας μας μια περιπέτεια φαντασίας που είναι κομψή, ενεργητική, συγκινητική και μερικές φορές απειλητικά τρομακτική.
Όσο πειστικός κι αν είναι αυτός ο κόσμος, βέβαια, θα βρεθούν πολλοί που θα πουν ότι η πλοκή της ταινίας είναι τόσο απογοητευτική και προβλέψιμη. Και ως ένα βαθμό, μπορώ να το καταλάβω. Δε μπορώ όμως επουδενί να δεχτώ ότι αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα για την ταινία. Από τη μια το έργο ξεχειλίζει με δεξιοτεχνία και αφοσίωση, οι εκπλήξεις είναι άφθονες και ο ρυθμός της, παρόλο που η ταινία είναι μεγάλη σε διάρκεια, είναι αξιοπρεπέστατος διαθέτοντας μια πολύ σταθερή αίσθηση της κίνησης και το κυριότερο δεν σε κουράζει ούτε στιγμή. Και από την άλλη, οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν είναι τόσο καλοί που καταφέρνουν να κρύψουν τις οποίες αδυναμίες διαθέτει το έργο σεναριακά.
Για να μην μακρηγορώ, θα κλείσω λέγοντας ότι ο Raimi κατάφερε, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ταξίδι γεμάτο δέος και κέφι, να κάνει την επιστροφή στον κόσμο του Oz να αξίζει να φορέσετε τα 3D γυαλιά σας και να την επισκεφτείτε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου