Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

All Is Lost [4/5]

Ο αμερικανός σκηνοθέτης J.C. Chandor εμφανίστηκε πρώτη φορά στα κινηματογραφικά δρώμενα με την υποψηφία για Όσκαρ ταινία του, «Ο Δρόμος του Χρήματος», η οποία, με τη χρήση διαλογών κι ομιλιών προσπάθησε να παρουσιάσει και να μας εξηγήσει την οικονομική κρίση σαν να ήμασταν «ένα μικρό παιδί». Η νέα του ταινία «Όλα Χάθηκαν» δεν έχει σχεδόν καθόλου ομιλία. Υπάρχει ένας σύντομος μονόλογος (που χρησιμεύει ως πρόλογος) και κάνα δύο φωνές, αλλά μέχρι εκεί.

Η υπόθεση θέλει τον Robert Redford να παίζει έναν ανώνυμο και μοναχικό ιστιοπλόο που ξυπνά ένα πρωί για να βρει το σκάφος του να έχει πέσει πάνω σε ένα κοντέινερ, με αποτέλεσμα να υπάρχει διαρροή νερού στην καμπίνα του. Διαθέτοντας μια εξαιρετική προσοχή στη λεπτομέρεια, η ταινία επικεντρώνεται στην προσπάθεια επιβίωσης του πρωταγωνιστή, καθώς ήρεμα αλλά με προσοχή κάνει τα σωστά πράγματα, ξεπερνώντας μια σειρά από καταστροφικά και δραματικά γεγονότα, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι δεν θα πεθαίνει στη μέση του ωκεανού. Κι εδώ κρύβεται η δύναμη της. Στο εντελώς μη δραματοποιημένο τρόπο με τον οποίο ο χαρακτήρας τα βγάζει πέρα με κάθε πρόβλημα. Δεν υπάρχουν δάκρυα ή κατηγόριες, δεν υπάρχουν εκλύσεις στον Θεό ή στροφή προς την προσευχή. Δεν κολλάει στην κατάσταση του, αλλά προσπαθεί να βγει από αυτήν. Μπορεί να μην είναι γρήγορος, αλλά η ηλικία του είναι ένα πλεονέκτημα. Είναι ένας άνθρωπος από μια γενιά που ξέρει πώς να κάνει πράγματα και ο Redford το αποδίδει αυτό υπέροχα.

Και μπορεί η πρώτη εντύπωση να είναι πως μιλάμε για μια απλή ιστορία ενός άνδρα που χάνεται στην θάλασσα, όμως το «Όλα Χάθηκαν» είναι πολλά παραπάνω. Φέρνοντας στο μυαλό το μυθιστόρημα «Ο Γέρος και η Θάλασσα» του Έρνεστ Χέμινγουεϊ όσον αφορά την απεικόνιση του ανθρώπου ενάντια στα στοιχειά της φύσης, το φιλμ του Chandor είναι ένα πρωτότυπο και συγκλονιστικό πορτρέτο ενός ανθρώπου που μάχεται για τη ζωή του. Οι μεταφορές και οι οπτικές λεπτομέρειες που βρίσκονται κρυμμένες μέσα στην απλοϊκότητα του θέματος, είναι σε τέτοιο βάθος που είναι πραγματικά εντυπωσιακό και καθηλωτικό όταν κάτσεις να το σκεφτείς. Η ρεαλιστικότητα, τώρα, με την οποία είναι όλα αποτυπωμένα, μετατρέπει το έργο σε μια συναρπαστική και γεμάτη σασπένς περιπέτεια.

Ως ο μοναχικός χαρακτήρας, ο Robert Redford παραδίδει μια αξιοθαύμαστη ερμηνεία. Χωρίς άλλους ανθρώπους γύρω του, δεν αρθρώνει λέξη, ενώ για χάρη της πίστης του Chandor στους θεατές και την ικανότητα τους να καταλάβουν από μόνοι τους τα πράγματα, δεν υπάρχει ούτε καν αφήγηση του ήρωα για να εξηγήσει τι σκέφτεται κι αισθάνεται. Αντ’ αυτού, είναι το πρόσωπό του και οι ενέργειές του που αντικαθιστούν την ομιλία. Εκεί που ένας άλλος ηθοποιός θα έμπαινε στον πειρασμό να υπερβάλλει, ο Redford διατηρεί μια απίστευτη στωικότητα, γεγονός που καθιστά τις στιγμές που ξεσπάει ακόμα πιο ισχυρές. Όμως, πέρα από αυτή τη στωικότητα, μπορούμε πάντα να δούμε ότι το μυαλό του λειτουργεί, ότι έχει ένα σχέδιο. Είναι μια αριστοτεχνική απόδοση από έναν θρύλο του Χόλιγουντ, που θα τον οδηγήσει σίγουρα σε βραβεύσεις.

Συνοψίζοντας, το «Όλα Χάθηκαν» είναι ένα εξωφρενικά εντυπωσιακό επίτευγμα του Chandor. Μια εκπληκτικά ώριμη και βαθιά ιστορία για τη δύναμη της φύσης, τις δυσκολίες της ζωής, αλλά και τη δύναμη της θέλησης που έχουμε όλοι μέσα μας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτή τη δύναμη και τις δυσκολίες και να επιβιώσουμε.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The Amazing Spider-Man [3/5]

Reboot. Σε κινηματογραφικούς όρους ισοδυναμεί με την εν μέρει ή και ολική απόρριψη μιας υπάρχουσας ταινίας ή σειράς ταινιών και την επανεκκίνηση της με καινούργιες ιδέες, ιστορίες ή στυλ αφήγησης. Αλλιώς «πώς να βγάλουμε περισσότερα λεφτά», κάτι που δυστυχώς για το The Amazing Spider-Man τείνει να κλίνει προς, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν διαθέτει αρετές. Από το 2005 έως το 2011 μόνο, τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά περιπτώσεις reboot έχουν πραγματοποιηθεί ή βρίσκονται στο στάδιο των γυρισμάτων. Κοινά χαρακτηριστικά σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι η όποια αφηγηματική συνέχεια προηγούμενων ταινιών με το ίδιο θέμα σβήνεται, με αποτέλεσμα ένα φρεσκαρισμένο franchise που και θα προσελκύσει ξανά ένα ευρύτερο κοινό και θα είναι και δικαιολογημένο. Και τι εννοώ με αυτό. Ας πάρουμε παράδειγμα το Batman Begins. Μιλάμε για ένα reboot το οποίο από όποια πλευρά και να το δεις, δικαιολογεί την ύπαρξη του. Χρονικά μεσολαβούσαν οκτώ χρόνια από την τελευταία ταινία Batman (το Batman &

Made in Italy ★

Κάποιος είπε κάποτε ότι η “ζωή” είναι αυτό που συμβαίνει όταν δεν περιμένεις κάτι να συμβεί. Και είναι τόσο αλήθεια. Ο ίδιος άνθρωπος όμως μάλλον δεν θα είχε δει ταινίες σαν αυτή, που περιμένεις κάτι να συμβεί αλλά τελικά τίποτα δεν συμβαίνει, και οι ώρες της ζωής σου σπαταλιούνται άσκοπα. Πριν την κριτική, η συγκεκριμένη ταινία απαιτεί να έχουμε κάποιο υπόβαθρο. Στο έργο πρωταγωνιστούν οι Liam Neeson και Micheal Richardson, πατέρας και γιος αντίστοιχα στην πραγματική ζωή. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2009 η Natasha Richardson, γυναίκα του Liam Neeson και μητέρα του Micheal Richardson, έφυγε από τη ζωή καθώς ο τραυματισμός της στο κεφάλι κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου μαθήματος σκι για αρχαρίους απέβη μοιραίος. Η πλοκή της ταινίας τώρα αφορά έναν πατέρα και γιο που επιστρέφουν στην Ιταλία για να πουλήσουν το σπίτι που κληρονόμησαν από την αείμνηστη σύζυγο και μητέρα αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης της βίλας, θα γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους, βελτιώνοντας τη σχέση τους που

Contraband [1.5/5]

Το «Τελικό Χτύπημα» είναι η κλασσικού τύπου ταινία ληστείας, όπου καθώς προχωράει, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα και που φυσικά έχουμε ξαναδεί εκατοντάδες φορές. Δεν έχει σημασία, βέβαια, αν μια ταινία «θυμίζει» μια άλλη ή έχει την αίσθηση του γνώριμου. Με βάση ένα κάλο σενάριο όλα αυτά ξεχνιούνται. Αλλά, αλίμονο, εδώ δεν υπάρχει η σωστή βάση, με αποτέλεσμα η ταινία να κατατάσσεται στην κατηγορία «το είδαμε, το ξεχάσαμε». Πρόκειται για μια ταινία δομημένη με μια απλή αρχή, ένα απλό τέλος κι ένα περίπλοκο μεσαίο κομμάτι. Το θέμα, όμως, είναι ότι στις ταινίες με ληστείες, καθώς και στα περισσότερα θρίλερ, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ίσως κάπου-κάπου να θέλουμε και να δούμε επιπλοκές προκειμένου να παρακολουθήσουμε την ομάδα των χαρακτήρων καθώς θα προσπαθεί να προσαρμοστεί και να τις ξεπεράσει. Το πρόβλημα είναι ότι στο παρόν φιλμ αυτές οι επιπλοκές δεν αισθάνονται τόσο πολύ ως φυσικές, αλλά περισσότερο σαν στοιχεία πλοκής από άλλες τέτοιες ται