Με τα κοινωνικά στάτους και τις προοπτικές όλων να υπονομεύονται αδίστακτα μέσα στους μεγαλοπρεπείς διαδρόμους, και τους μνηστήρες να δελεάζονται και να εμπαίζονται κατά κόρον, η αγάπη, το χρήμα και οι ανέσεις εμπλέκονται σε έναν εύθυμο χορό σε αυτή τη συναρπαστική κωμωδία ηθών. Σκηνοθετημένη με χάρη από τον υποψήφιο για Όσκαρ Γουίτ Στίλμαν, η ταινία καταφέρνει και εξαπολύει τέτοια οργιώδη ίντριγκα, που αποτυπώνει απόλυτα τη διάθεση της εποχής, παραμένοντας όμως ταυτόχρονα και τρομερά επίκαιρη σε ολόκληρη τη διάρκεια της. Η απόλυτα ευγενική διάλεκτος της κοινωνίας του 18ου αιώνα γίνεται ένας αποτελεσματικός μανδύας για ορισμένες βάρβαρα συναισθηματικές πράξεις, με τον Στίλμαν να επικαλείται τον χειρισμό του λόγου της Όστιν για να συμπληρώσει ορισμένα κενά. Ζήλιες, οργή, δυσαρέσκειες κι ανησυχίες εκτυλίσσονται και ρέουν τόσο φυσικά μέσα από ένα κρεσέντο εκλεπτυσμένου λόγου και ταχύτατων διαλόγων που ναι μεν μπορεί να αποδειχτούν υπερβολικοί για κάποιους, αλλά για εκείνους που είναι πρόθυμοι να συμβαδίσουν θα τους προσφέρει καθαρή ψυχαγωγία.
Φυσικά, εκεί που ο 64χρονος σκηνοθέτης παίρνει τις πιο σημαντικές καλλιτεχνικές αποφάσεις είναι στο κάστινγκ της ταινίας. Κάθε ένας από τους χαρακτήρες ζωντανεύει ένδοξα κι ανθρώπινα στα χέρια μιας πλειάδας ηθοποιών βυθισμένων απόλυτα στην ιστορία και τους ρόλους τους. Καλύτερη όλων, στο αναμφισβήτητα πιο ζουμερό κι ενδιαφέροντα ρόλο της εδώ και χρόνια, είναι η Κέιτ Μπέκινσεϊλ. Έχοντας συνεργαστεί και πάλι με τον Στίλμαν στο παρελθόν στην ταινία «Οι Τελευταίες Μέρες της Ντίσκο» (μαζί τους ήταν και η ηθοποιός Κλοέ Σεβινί που πρωταγωνιστεί κι εδώ), η ηθοποιός δίνει ρέστα, τόσο που δεν θα ξαφνιαζόμουν αν την έβλεπα μέσα στις υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου