Με την πλοκή να λαμβάνει χώρα σε ένα ξενοδοχείο και τους διαφορετικούς ορόφους του, μέσα από το εξαιρετικά δομημένο σενάριο όλα τα θέματα που νομίζουμε ότι δεν μας αφορούν αντηχούν κι αντικατοπτρίζουν ζητήματα που απασχολούν ολόκληρη την Ευρώπη. Με τον κάθε χαρακτήρα του σεναρίου να εκπροσωπεί μία διαφορετική πτυχή της βοσνιακής σύγχρονης κοινωνίας, και το ξενοδοχείο να χρησιμεύει ως ένας μικρόκοσμος, η επιδέξια κατασκευασμένη περίπλοκη αφήγηση ενώνει τα διαφορετικά νήματα της απρόσκοπτα, χωρίς ποτέ να κουράζει. Έτσι, ακόμη κι όταν οι χαρακτήρες συζητούν την ιστορία και την πολιτική επί μακρόν και αναλυτικά, ξέρει πώς να κρατήσει την ένταση σε υψηλά επίπεδα. Με τη φωτογραφία και το μοντάζ να λειτουργούν άψογα υπηρετώντας τους συμβολιστικούς στόχους της ταινίας, το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του φιλμ είναι η αίσθηση του τόπου και το επώδυνο πολιτισμικό φορτίο. Οι ρίζες από αυτά ορίζονται στους διάλογους, και μετασεισμικές δονήσεις τους γίνονται αισθητές παντού
Οδηγούμενοι προς την κλιμάκωση και την αναπόφευκτη καταστροφή, το «Θάνατος στο Σεράγεβο» καταλήγει να είναι ένα γρήγορο και πιασάρικο έργο για τον παραλογισμό της σύγκρουσης -είτε σε πόλεμο, στη δουλειά ή το σπίτι. Τοποθετεί τη ματαιότητα της διένεξης σε αντίθεση με τον επείγον χαρακτήρα τού να έχεις αντιφρονούντες φωνές. Μιλάει για την πολυπόθητη συμφιλίωση. Ασχολείται με συνδικαλιστικά προβλήματα. Και γενικά, εκμεταλλεύεται την πολυσχιδή αλληγορία του για να κάνει σαφή τα επίκαιρα μηνύματά του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου